Ik ben geboren in 1965 in een dorp vlakbij Amsterdam. Op de middelbare school begonnen met fotografie. Er was een doka en ik leerde zwart-wit foto's afdrukken. Ik was lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie, in het weekend gingen we op de fiets op excursie, vogels kijken. We reden dan langs snelwegen, industrieterreinen, stadsuitbreidingen. Het was de tijd van de oliecrisis, de club van Rome, kernenergie, nee bedankt.
De emoties die ik voelde als de zon laag over een duinpannetje scheen, en de bedreiging daarvan, daar wilde ik iets mee. In de vakanties trok ik erop uit met de camera. In navolging van Joris Ivens naar de Borinage. Omdat stedenbouw en architectuur mij interesseerden naar de ville nouvelle bij Parijs. Met dit werk werd ik aangenomen op de Rietveldacademie.
Na de academie kwamen er veel exposities. Omdat ik dingen wilde veranderen koos ik minder voor fotografie, meer voor schilderen, beelden maken. Ik wilde niet alleen waarnemen, ook iets maken. Ik werd gevraagd ideeën aan te leveren over hoe Amsterdam er over 15 jaar uit zou zien. De ene week drukte ik inpakpapier voor een bakker in Bremen (elke dag vers brood, elke dag verse kunst), de andere week zat ik te lunchen met de directie van Shell omdat ze een tentoonstelling sponsorden. Dit verwarde me. Ik vond dat ik een standpunt moest innemen en vond dat moeilijk. Daarom ben ik filosofie gaan studeren.
Als je ouder wordt ga je minder zwart-wit denken. Het is niet of-of, maar en-en. In die fase zit ik nu geloof ik, dat ik vermeende tegenstellingen wil verbinden. Econome Kate Raworth formuleert het in haar boek Donut Economy ongeveer als volgt: Dat je en rekening houdt met de elf basisvoorzieningen waar ieder mens recht op heeft, en met de grenzen die er zijn om de planeet leefbaar te houden.
Je moet het je eerst verbeelden voor je aan oplossingen kan werken. Daar ligt voor mij de kracht van de kunst. Zoals de schilderkunst in de 17de eeuw de waarde van het landschap liet zien. Dat onherbergzame gebied buiten de stad werd opeens aantrekkelijk om te betreden.